Tag: compassie

Klimaatverandering: uitdaging voor storytellers

Hoe bereik je mensen met het onderwerp klimaatverandering? Wat maakt dat mensen er niet alleen over na denken maar ook in actie komen om de CO2-uitstoot naar beneden te brengen?

Dit zijn vragen waar niemand het complete antwoord op heeft. Waarvan beantwoording wel belangrijk is als we écht de opwarming binnen die 2 graden celcius (eigenlijk is 1,5 de max) willen houden. Anders wordt Parijs een wassen neus en zitten onze kinderen op de blaren.

De komende periode neem ik op verhaalkracht Storytelling rond klimaatverandering onder de loep. Lees verder Klimaatverandering: uitdaging voor storytellers

Tranen

Met onze oudste twee kijk ik de Voice.

Vóór het laatste deel (wie o wie mag toch mee uit de Danger Zone) zit nog een mooi groot blok reclame.

Eerst zitten we wat te rekenen. Wat zouden ze verdienen met die ruim 200.000 stemmers? We zijn onder de indruk: veel.

Dan hakt de laatste reclame er in. De dierenbescherming heeft blijkbaar (veel) advertentietijd gekregen en neemt ruim de tijd om te laten zien op welke manieren dieren mishandeld worden. Foto’s komen voorbij van dode dieren, bloedende honden, en nog veel, veel meer. Lees verder Tranen

Ahum, sorry schat

Onze tuin is mijn nieuwe project.

Ik droom over groentes en fruit bij mijn achterdeur. Kippen. Wormenbak.

En mijn twee gigantische zonvreters ruimen het veld voor een appelboom en een hazelnoot.

De opa’s staan met scheppen en bijl klaar en ook manlief komt naar buiten. Het regent. Het is koud. En hij is iets kwijt. Lees verder Ahum, sorry schat

Van pingpong tot dialoog

Als storyteller luister ik graag naar verhalen. Er is niets waar een mens zo veel van leert als van juist de verhalen.

De laatste tijd valt me wel iets op. Ik hoor iedereen zijn verhaal roepen. Maar niemand echt met elkaar praten.

De gemiddelde discussie over vluchtelingen in Nederland gaat bijvoorbeeld ongeveer zo: Lees verder Van pingpong tot dialoog

Een andere kijk op het Midden-Oosten

Laatst stuitte ik op een lezing van Ton van der Kroon. Over zijn kijk op het Midden-Oosten. Mede gevormd door zijn werkzaamheden daar.

Er komen oude verhalen langs. Van Tolkien’s “In de ban van de ring” tot Parcival en de vervlechting van de verhalen van de Koran, de Bijbel en de Thora.

Hij gaat van lang geleden naar het heden. En voor nu stelt hij dat het nodig is om de “mannenoplossingen” los te laten en naar de meer vrouwelijke oplossingen te gaan. Lees verder Een andere kijk op het Midden-Oosten

Oprah Winfrey interviewt Marianne Williamson: “Be the change”.

Tot grote verontrusting van manlief kan ik me erg druk maken om de wereld.

Dat de beelden op Facebook met absolute 18+ beelden voorbij komen past ook niet bij “always look at the bright side of life”. Bommen op Syrie. Op Irak. Bootvluchtelingen en menselijk lijden aan de grens van Europa. Met kampen. En ook ín Europa. Mensen in de modder en kou in Calais en Duinkerken (nu ongeveer 7000 mensen, waaronder ook vrouwen en kinderen). Wat mijn hart echt breekt zijn de kinderen.

Voor de vrouwen die dezelfde pijn voelen. En niet weten hoe ze hun ogen kunnen sluiten en ook niet wat ze kunnen doen.

Ingesloten vinden jullie een prachtige opname van een interview van Oprah Winfrey met Marianne Williamson. Over de rol van vrouwen in hun eigen huis. En ook in de wereld. Lees verder Oprah Winfrey interviewt Marianne Williamson: “Be the change”.

Meeleven met Parijs. En..

De terroristische aanslagen in Parijs zijn nu bijna een week geleden. Dat velen meeleefden met de slachtoffers, hun familie en vrienden, dat was duidelijk. Veel mensen plaatsten daarom de Franse vlag door hun Facebook foto.

Gelijkertijd was er ook verdriet, juist dóór die foto. Lees verder Meeleven met Parijs. En..

We schrijven nú een zwarte bladzijde

Vorige maand schreef ik: in november schrijf ik 50.000 woorden van mijn boek. Het is nu 6 november. En het zijn er pas 4.123. In dit tempo ben ik half januari pas klaar.

Het probleem is dat ik geen hoek om kan slaan zonder dat ik word geconfronteerd met stervende mensen aan de grens van Europa. Lees verder We schrijven nú een zwarte bladzijde

Grapje

Een kopje koffie is altijd lekker. Daarom zit ze nu dan ook in het koffiebarretje. Met uitzicht op een groepje kantoormensen met glimmend gepoetste schoenen.

In hun midden zit één meisje met van die goedgelovige oogjes. Naast haar een stevig middelpunt van het gesprek. Het meisje kijkt hem verbaasd aan.

“Bedoel je dat die vluchtelingen elke negen dagen naar een andere gymzaal moeten?” Lees verder Grapje