Voor in de verhalenkoffer: een verhaal over het raken van luisteraars. Weer een kort verhaal, van oorsprong een chassidische vertelling.
Het verhaal is gebruikt in “Het verhaal van Springmuis: Storytelling als innerlijk kompas” om aan te geven waarom Springmuis alle luisteraars kan raken. Ook te gebruiken bij een vertelling van andere verhalen dan Springmuis.
Waarom verhalen 100 % in de roos schieten
Een leerling van een bijzondere Rebbe (Rabbijn) vroeg zich af hoe het kon, dat wanneer de Rebbe een toespraak hield voor de toegestroomde mensen van zijn gemeenschap, zij zich allemaal persoonlijk aangesproken voelden.
De leerling voegde zich bij de Rebbe en stelde zijn vraag. Dat zal ik je vertellen, zei de Rebbe, en hij begon zijn antwoord…..met een verhaal.
‘Er was eens een land waar boogschieten de allerhoogste kunst was die men kon bedrijven. De koning en de koningin van dat land kregen een zoontje en de prins kreeg al in de wieg een gouden pijl en boogje om mee te spelen. Het knaapje groeide gestaag op en zodra hij kon lopen begonnen ook zijn boogschietlessen. Toen hij 18 jaar geworden was en een knaap in de kracht van zijn leven, mocht hij naar het buitenland om te gaan leren bij de grote meesters in het boogschieten.
Onder luid gejuich werd hij uitgezwaaid. Een jaar ging voorbij en nog een jaar ging voorbij. Toen hij terugkeerde naar zijn vaderland kon hij 98% raak schieten in de roos. Hij zou zonder twijfel nummer 1 zijn van het land waar hij geboren was. Terwijl hij het kasteel van zijn ouders naderde en hij de banieren al zag wapperen, reed hij langs een van de lange houten schuttingen waar de beste schutters oefenen en zag hij tot zijn groeiende ontsteltenis dat er iemand was die 100% raak kon schieten in de roos. Terwijl hij briesend van frustratie bij de schutting heen en weer liep om te zien of het echt waar was, vroeg hij aan een passerend klein meisje: ’Weet jij wie deze schutter is?’ Het meisje knikte, rende weg en even later kwam de nar van zijn vader aangelopen. ‘Nar, wie heeft dit gedaan? Wie is in staat om 100% raak te schieten? Dit kan gewoonweg niet!’
Laconiek antwoordde de nar:’Ik’.
‘Wie zeg je?’ vroeg de prins.
‘Ik’, zei de nar.
‘Maar hoe dan?’ vroeg de prins, die toch wel graag wilde leren hoe hij zelf ook 100% raak kon schieten.
‘Wel, je pakt een boog en een pijl en je legt aan’. Tergend langzaam begon de nar aan de prins te vertellen hoe je moet boogschieten. De stoom kwam inmiddels uit de oren van de prins, maar hij wilde de uitkomst van de uitleg horen.
‘….En dan laat je de pijl los en schiet je hem in de schutting. Alles wat je dan nog hoeft te doen is een krijtje pakken en de roos om te pijl heen tekenen. Heel simpel en altijd effectief’
‘Kijk’, zei de Rebbe, ‘en zo is het ook met mijn verhalen. Ik ben verantwoordelijk voor het juiste verhaal, maar zij tekenen allemaal hun eigen roos eromheen’.
Integraal overgenomen uit “Het verhaal van Springmuis”