Cupido is een beetje opgewonden. Eíndelijk is hij door naar het volgende level!
Duizenden jaren heeft hij met zijn pijl en boog stelletje na stelletje aan de vrijerij gekregen. Wat een klus!
20 miljard keer heeft hij een pijl aangelegd en toen – whééép whééép whééép – kwam het overwinningsgeluid van boven. Zijn wapen kreeg een upgrade en voortaan kon hij tot één miljoen pijlen in éne afschieten.
Wauw! Wáuw!
Hij is er klaar voor. In de verte hoort hij al het geroezemoes van zijn eerste doelwitten. Dit weekend heeft hij ze zorgvuldig uitgezocht. In deze buurt was een gezellige barbeque. En daar – net zoals verder in het hele land – kwam het gesprek steeds op de vluchtelingen.
“Stel dat het jou overkomt”, hoorde hij. “Ze zijn welkom, hoor. Ze kunnen vast wat, talent kunnen we altijd gebruiken”.
En ook: “Mijn nicht staat al tijden op een wachtlijst voor een huis. Dat wordt niets meer”. “Mijn dochter moet er langs onderweg naar school. Eng!”. “Gelukszoekers zijn het, meer niet!”.
Aan het eind van de avond was er een groep overgebleven die vond dat het genoeg was. Mooi dat er een probleem was, maar dat probleem moest toch niet hier worden opgelost?
“Wij hebben onze eigen problemen. De buurvrouw heeft nauwelijks inkomen. Haar tuin is een zooitje. De Vollemaanstraat verderop ziet er niet uit. Geen raam zonder vergeeld vitrage. Verderop woont een alleenstaande moeder met twee kinderen. Die ook nog eens fulltime werkt. Die heeft het zo zwaar. Problemen genoeg hier”.
De afspraak werd gemaakt. De volgende dag gaan ze met z’n allen even naar de tijdelijke opvanglocatie! Niets ernstigs, gewoon met spandoeken. Soort stille tocht. En hun geluid mag ook gehoord worden! Voor de zekerheid plaatsten ze ook even een evenement op Facebook.
Cupido wrijft zijn handen over elkaar. Daar komen ze. Toch wel een man of 300. Nu komt het er op aan. Kan hij het wel of kan hij het niet!
Aanleggen, trekken en – pfjieuw! – de pijl waaiert uiteen in 300 verschillende exemplaren. Allemaal in de roos.
De groep komt tot stilstand. Verdwaasd kijken ze om zich heen. Om zich vervolgens om te keren en koers te zetten naar de Vollemaanstraat. Ze kloppen matten en lappen ramen. Alle vitrage wassen ze. De kleintjes worden ondertussen vermaakt met leuke spelletjes.
Alle onkruid trekken ze uit de tuin van de buurvrouw, de tegels leggen ze recht.
Bij de werkende moeder zetten ze alvast een lekkere pan soep voor de deur.
Hopsakee. En nu?
Door naar de tijdelijke opvanglocatie! 300 man belt aan om een handje te helpen. Ze worden met grote ogen aangekeken door wat dienstdoende Rode kruis medewerkers.
Woest gebrul komt aangesuist. Cupido schrikt. Hij is té lang blijven hangen.
De duivel had de upgrade al eerder binnengehaald. En had eigenlijk gehoopt dat het Cupido niet zou lukken! Nu kon niet alleen haat maar ook liefde per miljoen worden verspreid: wat een tegenvaller.
Cupido vliegt er vandoor, met de duivel op zijn staart.
Heel mooi!